Ο ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑ ΜΕΧΡΙ ΣΗΜΕΡΑ - ΕΡΕΥΝΗΤΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ - 2011-12

Ο αθλητισμός είναι η συστηματική σωματική καλλιέργεια και δράση με συγκεκριμένο τρόπο, ειδική μεθοδολογία και παιδαγωγική με σκοπό την ύψιστη σωματική απόδοση, ως επίδοση σε αθλητικούς αγώνες, στο αθλητικό και κοινωνικό γίγνεσθαι. Παράλληλα ο αθλητισμός είναι ένας κοινωνικός θεσμός ο οποίος αντικατοπτρίζει τη δεδομένη κοινωνία και τον πολιτισμό της. Για την υλοποίηση της ερευνητικης εργασίας συνεργάστηκαν οι μαθητές: Βασιλοκωνσταντάκης Κων/τινος, Γκόγκας Χρήστος, Καραθάνος Σπύρος, Κοκκώνη Ασπασία, Κοντομάνογλου Δήμητρα, Κυριακάκη Γαρυφαλλιά, Μελίσσης Παναγιώτης, Ντιακόνου Άντρι, Πετρίδης Ελευθέριος, Σότα Ηλία, Σουλώτη Γιάννη, Φρίγγη Ελένη, Οι εκπαιδευτικοί: Ιωάννου Μαρία Πελεκάνη Ισιδώρα

Open publication - Free publishing - More ancient

Open publication - Free publishing - More project

Open publication - Free publishing - More project

Open publication - Free publishing - More art

Δραχμή!

Η δραχμή ήταν νομισματική μονάδα της αρχαίας Ελλάδας (Άργος, Αθήνα, Μακεδονία κ.λπ.) και της σύγχρονης Ελλάδας από το 1833 μέχρι το 2002 που αντικαταστάθηκε από το Ευρώ. Πρωτοκαθιερώθηκε όταν ο Φείδων του Άργους έκοψε το πρώτο νόμισμα το «δίδραχμο» στην Αίγινα που τότε την κατείχε το Άργος. Η λέξη ετυμολογείται από την Ινδοευρωπαϊκή ρίζα «*derk- ή *dergh-» που σημαίνει «πιάνω» που έδωσε και το συγγενικό ρήμα «δράττω», «δράττομαι» (= αρπάζω, πιάνω σφικτά). Κατά τους αρχαίους χρόνους ως μία δραχμή ορίστηκε (από τον Φείδωνα του Άργους) ποσότητα ίση προς 6 οβολούς, δηλαδή 6 ράβδους που χωρούσαν στη χούφτα ενός άντρα. Από τους οβολούς λοιπόν που μπορούσε ν' αδράξει ένας άντρας με τη παλάμη του προήλθε η λέξη δραχμή. Πολλαπλάσια της αρχαίας δραχμής ήταν ο στατήρας, η μνα, το τάλαντο. Σύμφωνα με τον Μπαμπινιώτη η λέξη δραχμή με αντιδάνειο από την αραβική ή την περσική έφτασε ως τις μέρες μας και ως μονάδα βάρους το «δράμι» (στη μεσαιωνική ελληνική δράμιον). Τον Φεβρουάριο του 1833 οι Βαυαροί του Όθωνα καθιέρωσαν την δραχμή ως τη νομισματική μονάδα της Ελλάδας. Αυτή με τη σειρά της υποδιαιρέθηκε σε 100 λεπτά και αργότερα είχαμε και νομίσματα πολλαπλάσια του ενός λεπτού. Έτσι με διάφορες περιπέτειες φτάσαμε έως το 2002. Από το 1828 που πρώτη φορά θεσπίστηκε εθνικό νόμισμα, ο «Φοίνικας», από τον Καποδίστρια και το 1833 που ορίστηκε η δραχμή ως τέτοιο, η χώρα πέρασε ουκ ολίγες νομισματικές περιπέτειες και κρίσεις, με αποκορύφωμα την πτώχευση του 1893 (Χ. Τρικούπης), αλλά και την πτώχευση του 1932 (Ε. Βενιζέλος). Ιδιαίτερη μνεία χρειάζεται η νομισματική κατάσταση κατά τη διάρκεια της κατοχής με υπερπληθωρισμό και πλήρη ευτελισμό του νομίσματος. Χαρακτηριστικό είναι πως μέχρι το 1927 το εκδοτικό προνόμιο νομίσματος το είχε η Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος, ενώ αυτή τη χρονιά το προνόμιο μεταβιβάστηκε στην κεντρική κρατική τράπεζα, την Τράπεζα της Ελλάδος.

Εθελοντισμός! Τι; Θετική στάση ζωής! Γιατί...

Η συμμετοχή μου σε εθελοντικές δραστηριότητες αποτελεί θετική στάση ζωής;

Η απάντηση στο ερώτημα αυτό είναι καθαρά προσωπική. Εάν ωστόσο νιώθεις μια εσωτερική ανάγκη - παρόρμηση να παρέχεις βοήθεια στους συνανθρώπους σου και να προσπαθήσεις να βελτιώσεις τον κόσμο, χωρίς να περιμένεις κάτι ως αντάλλαγμα, τότε ίσως ο εθελοντισμός να μπορεί να καλύψει αυτή την εσωτερική σου ανάγκη. Στη σημερινή εποχή, η συνεχώς αυξανόμενη τάση δραστηριοποίησης εθελοντικών οργανώσεων, είναι αποτέλεσμα της αδυναμίας τόσο του κράτους όσο και των μηχανισμών της αγοράς, να αντιμετωπίσουν ικανοποιητικά τα ολοένα και πιο σύνθετα κοινωνικά, οικονομικά και περιβαλλοντικά προβλήματα. Έτσι οι εθελοντικές οργανώσεις ουσιαστικά δραστηριοποιούνται στην παραγωγή των «δημοσίων αγαθών». Αγαθά που το Κράτος αδυνατεί να προσφέρει σε επαρκή ποσότητα και ποιότητα, αλλά και που ο ιδιωτικός τομέας δεν επιθυμεί να προσφέρει, εφόσον τα περιθώρια κέρδους δεν είναι ικανοποιητικά. Για τον λόγο αυτό οι προνοιακές και κοινωνικές υπηρεσίες, ο πολιτισμός, το περιβάλλον κ.ά. αποτελούν τα προνομιακά εκείνα πεδία στα οποία οι εθελοντικές οργανώσεις καλούνται να δραστηριοποιηθούν Είναι γεγονός ότι το άτομο συνειδητοποιεί ότι το ίδιο αναλαμβάνει την ευθύνη για την βελτίωση της δικής του ζωής, καθώς και των συνανθρώπων του και ότι τα προβλήματα που αντιμετωπίζει δεν είναι μόνο ατομικά. Είναι, επίσης, γεγονός ότι το άτομο καθημερινά όλο και περισσότερο βιώνει ότι η ζωή του είναι σε άμεση αλληλεξάρτηση με τα άλλα μέλη της κοινωνίας, συνειδητοποιώντας ότι η ευημερία και η ευτυχία των συνανθρώπων του επηρεάζει και τη δική του προσωπική ζωή. Στο πλαίσιο, αυτό η ενεργός συμμετοχή τού πολίτη στην επίλυση ζητημάτων ευρύτερης σημασίας αποτελεί μια νέα μορφή συμμετοχής στα κοινά, αναπτύσσοντας την εθελοντική δράση σε διάφορους τομείς, με διαφοροποιημένο περιεχόμενο σε σχέση με τις παραδοσιακές μορφές φιλανθρωπίας. Η συμμετοχή σε εθελοντικές δραστηριότητες ή προγράμματα ευρύτερου κοινωνικού ενδιαφέροντος, οδηγεί τόσο το άτομο όσο και την κοινωνία των πολιτών να συμβάλλουν στην κοινωνική ανάπτυξη, στη συσσώρευση κοινωνικού κεφαλαίου, στην αύξηση της κοινωνικής εμπιστοσύνης και κατά συνέπεια στη μεγαλύτερη συνοχή της κοινωνίας.

ΕΘΕΛΟΝΤΙΣΜΟΣ - ΤΙ; ΘΕΤΙΚΗ ΣΤΑΣΗ ΖΩΗΣ! ΓΙΑΤΙ;

View more documents from Theodora Koulinou.

ΑΡΘΡΟ - ΕΠΙΦΥΛΛΙΔΑ. Θ. ΚΟΥΛΙΝΟΥ

Κάθε κατεργάρης στον πάγκο του !!!

Από τις πιο σοφές παροιμιακές φράσεις της νεοελληνικής γλώσσας αλλά και τις πιο ενδιαφέρουσες ετυμολογικά. Η φράση μας υπενθυμίζει το κοπιαστικό καθήκον των κωπηλατών καταδίκων στα πλοία.

Η λέξη κατεργάρης, σήμαινε αρχικά ὁ λάμνων εἰς κάτεργον (=κωπηλάτης σε πλοίο στο οποίο δούλευαν κατάδικοι, γαλέρα). Όλοι οι κωπηλάτες κάθονταν σε σανίδες κωπηλασίας, πάγκους όπου κάθε ένας είχε τη θέση του.

Σήμερα η λέξη κατεργάρης έχει τη σημασία του πονηρού.

Αποκριά!!

Οι Απόκριες, σύγχρονο έθιμο που χάνεται στα βάθη των αιώνων και φτάνει αφενός στις ρωμαϊκές γιορτές τα Σατουρνάλια και αφετέρου στις γιορτές της άνοιξης, τις Διονυσιακές γιορτές στην αρχαία Ελλάδα.

Η σημερινή λέξη αποκριά (μεσαιωνική Ἀποκριά ή Ἀποκρέα, εννοείται ημέρα) προέρχεται από το επίθετο ἀπόκρεος, ἀποκρέα (Ρωμανός Μελωδός, 6ος μ.Χ. αιώνας) που στην αρχαία ελληνική εκδοχή του ήταν ἀπόκρεως, δηλαδή αποχή από το κρέας.

Το αρχαίο επίθετο είναι σύνθετη λέξη από την πρόθεση από και το ουσιαστικό κρέας που στη γενική ενικού γίνεται κρέως (στην Αττική διάλεκτο). Η πρόθεση από απαντάται στα μυκηναϊκά κείμενα ως ἀπύ (a-pu) και δηλώνει αφετηρία, προέλευση ή απομάκρυνση. Συνδέεται ετυμολογικά με το σανσκριτικό apa, καθώς και με το Λατινικό ab και εμφανίζεται ως πρόθεμα σε διάφορες σύγχρονες ευρωπαϊκές γλώσσες. Η λέξη κρέας προέρχεται από την Ινδοευρωπαϊκή ρίζα *qrew-a δηλαδή ωμό κρέας (Μπαμπινιώτης). Μια άλλη ετυμολογική πρόταση, η οποία επίσης δέχεται ινδοευρωπαϊκή προέλευση, ανάγει τη λέξη στη ρίζα *(s)ker-(= κόβω). Το κρέας απαντάται ήδη στον Όμηρο και έκτοτε χρησιμοποιείται σε όλες τις περιόδους της Ελληνικής γλώσσας για να δηλώσει τη σάρκα.

Η μεσαιωνική φράση Απόκρεως Κυριακή αναφερόταν στην ημέρα που έληγε η κατανάλωση κρέατος από τους χριστιανούς και συνδέθηκε γρήγορα με τις πανάρχαιες εκδηλώσεις που περιλαμβάνανε μεταμφιέσεις, τολμηρά τραγούδια και άλλα δρώμενα που παρέπεμπαν ευθέως στις πανάρχαιες διονυσιακές γιορτές της άνοιξης.

Στην σύγχρονη γλώσσα εκτός από τις Απόκριες έχουμε το επίθετο αποκριάτικος (κυριολεκτικά και μεταφορικά, αποκριάτικος χορός, αποκριάτικα τραγούδια, αλλά και αποκριάτικη εμφάνιση) και το επίρρημα αποκριάτικα με χρονική και τροπική σημασία. Το επίθετο στον πληθυντικό (αποκριάτικα) σημαίνει τα ρούχα που χρησιμοποιούμε για τις μεταμφιέσεις κατά τις Απόκριες.

ΤΟ ΔΟΚΙΜΙΟ. ΕΝΑΣ ΕΝΝΟΙΟΛΟΓΙΚΟΣ ΧΑΡΤΗΣ ΓΙΑ ΤΟ ΔΟΚΙΜΙΟ.ΚΟΥΛΙΝΟΥ ΘΕΟΔΩΡΑ

Η Ρεβίθια και τα οκτώ Κλειδιά!

Τα οκτώ Κλειδιά!Η Ρεβίθια Πατάτα Μπλουμ στα ίχνη τους... on Storybird

Η Ρεβίθια Πατάτα Μπλουμ σε νέες περιπέτειες!!!! by Koulinou

Η απελευθέρωση του Τζίνγκο Μπίνκο Λούστρο!Η Ρεβίθια Πατάτα Μπλουμ σε νέες περιπέτειες! by koulinou on Storybird