Τετάρτη 18 Απριλίου 2012

Εκεί που ανοίγει ένα σχολείο, κλείνει μια φυλακή!

Με αυτή τη διατύπωση είναι γνωστό στα ελληνικά το απόσπασμα από το λόγο που ο Βίκτωρ Ουγκώ εκφώνησε το 1847 στη «Βουλή των Ομοτίμων» της Γαλλίας, της οποίας ήταν μέλος. Η έκφραση στο πρωτότυπο είναι «Celui qui ouvre une porte d'école, ferme une prison» (Όποιος ανοίγει την πόρτα του σχολείου, κλείνει μια φυλακή). Ο Ουγκώ (1802-1885), ένας από τους σημαντικότερους και πολυγραφότερους ρομαντικούς συγγραφείς και ποιητές του 19ου αιώνα, υπήρξε σε όλη του τη ζωή μαχητικός, δημοκράτης, φιλέλληνας, πνευματικός άνθρωπος με έντονη παρέμβαση στο κοινωνικό και πολιτικό γίγνεσθαι της εποχής του, κάτι που του στοίχισε διώξεις και περιόδους εξορίας. Εκτός των υπολοίπων είναι και αυτός που φιλοδώρησε τον αυτοκράτορα της Γαλλίας Ναπολέοντα Γ’ με τον τίτλο «Ναπολέων ο Μικρός», σε αντιδιαστολή με τον διάσημο θείο του που η ιστορία τον αποκάλεσε Μέγα. Στη φράση αυτή αποτυπώνεται επιγραμματικά η άποψή του για την αξία, τη σημασία και τη συμβολή της εκπαίδευσης, μια θέση που επαναλαμβάνεται με συνέπεια και σε πολλά έργα του (Οι Άθλιοι, 1793 κλπ).

Κυριακή 15 Απριλίου 2012

Στον Πανάγιο Τάφο.

Ένα εκπληκτικό πρόγραμμα περιήγησης στον Πανάγιο Τάφο. Κάντε κλικ στον παρακάτω σύνδεσμο, κρατήστε πατημένο το αριστερό κλικ και κουνήστε το ποντίκι σας έως και 360ο μοίρες και δείτε τις τοποθεσίες σαν να είστε εκεί... http://www.360tr.com/kudus/kiyamet_eng/index.html

Τρίτη 10 Απριλίου 2012

Μόνο δυο πράγματα είναι άπειρα, το σύμπαν και η ανθρώπινη βλακεία.

Μόνο δυο πράγματα είναι άπειρα, το σύμπαν και η ανθρώπινη βλακεία. Και για το πρώτο δεν είμαι σίγουρος. Με αυτά τα λίγα λόγια έβαλε και ο μεγάλος επιστήμονας και ειρηνιστής Άλμπερτ Αϊνστάιν την σφραγίδα του στην προαιώνια συζήτηση για την ανθρώπινη βλακεία. ΤαακριβήτουλόγιαστηνΑγλικήήταν: «Only two things are infinite, the universe and human stupidity, and I'm not sure about the former». Από τους αρχαιοτάτους χρόνους ο άνθρωπος είχε εντοπίσει την ανθρώπινη βλακεία και είχε επισημοποιήσει τη γνώμη της κοινωνίας με ρητά, παροιμίες, γνωμικά και παροιμειώδεις φράσεις. Μια από τις γνωστότερες ρήσεις της αρχαίας Ελληνικής είναι το σχόλιο του Πιττακού του Μυτιληναίου, από τον 7ο π.Χ. αιώνα (ενός από τους επτά σοφούς της αρχαιότητας) «Γελά ο μωρός καν τι μη γελοίον ή». Επίσης γνωστή είναι και η ρήση «Μωραίνει Κύριος ον βούλεται απολέσαι» που κάποιοι αποδίδουν στον Ευριπίδη και άλλοι στην Αγία Γραφή. Ενώ αντίθετα τα λόγια από το Ευαγγέλιο του Ματθαίου «Μακάριοι οι πτωχοί τω πνεύματι ότι αυτών εστί η βασιλεία των Ουρανών» δεν αναφέρεται στην ανοησία των ανθρώπων, αλλά σε αυτούς που δεν γεμίζουν το μυαλό τους με υπερφίαλες επιδιώξεις και αλαζονικές προοπτικές. Θα θυμηθούμε επίσης τον τίτλο από το έργο του Ευάγγελου Λεμπέση που δημοσιεύτηκε το 1941 στὴν Ἐφημερίδα τῶν Ἑλλήνων Νομικῶν και προκάλεσε θύελλα συζητήσεων, κριτικῶν καὶ έντονων ἀντιπαραθέσεων από τις στήλες του τύπου της εποχής: Ἡ Τεραστία Κοινωνικὴ Σημασία τῶν Βλακῶν ἐν τῷ Συγχρόνῳ Βίῳ. Τέλος, ο Διονύσης Χαριτόπουλος στο «Εγχειρίδιο Βλακείας» αναφέρει: Ο πολιτισμός ευνοεί τον βλάκα. Στην πρωτόγονη κατάσταση τα πράγματα ήταν απολύτως ξεκαθαρισμένα. Αυτόν που αργούσε να καταλάβει γιατί τρέχουν οι άλλοι τον είχε αρπάξει η αρκούδα. Στην εποχή μας;

Τετάρτη 4 Απριλίου 2012

ΠΑΣΧΑ!!

Το Πάσχα είναι η μεγαλύτερη γιορτή των Ορθόδοξων Χριστιανών (κινητή), κατά την οποία τιμάται η ανάσταση του Χριστού. Η ετυμολογία της λέξης συνδέεται με την ετυμολογία της ομώνυμης εβραϊκής γιορτής. Επειδή οι Εβραίοι το Πάσχα γιορτάζουν την έξοδο του λαού τους από την Αίγυπτο και την διάβαση της Ερυθράς Θάλασσας η λέξη συσχετίζεται ετυμολογικά με την εβραϊκή «πεσάχ» και αυτή με τη σειρά της με την αιγυπτιακήν «πισάχ».Και οι δυο σημαίνουν «πέρασμα». Είτε το πέρασμα (διάβαση) της Ερυθράς Θάλασσας, είτε το πέρασμα (προσπέρασμα) των σπιτιών των Εβραίων από τον άγγελο του Θεού τους που εξολόθρευε τα πρωτότοκα αγόρια των Αιγυπτίων. Αν και από κάποια χωρία της Παλαιάς Διαθήκης φαίνεται ότι το Πάσχα πιθανόν να είχε προέλευση παλαιότερη από την εποχή της Εξόδου από την Αίγυπτο. Κατά συνέπεια ενισχύεται η υπόθεση της αιγυπτιακής προέλευσης της λέξης. Στην ελληνική γλώσσα η λέξη εμφανίζεται κατά τους Ελληνιστικούς χρόνους (μετάφραση των Εβδομήκοντα, Έξοδος ΙΒ’, 21, 48 και αλλού) και αργότερα στη Καινή Διαθήκη (το δείπνο του Πάσχα, Ευαγγέλιον κατά Ματθαίον κστ΄ 17, 19 κι αλλού). Το παρωχημένο ρήμα «πασχάζω» σημαίνει «εορτάζω το Πάσχα», αλλά και «τρώω αρτυμένα φαγητά», όπως είναι τα πασχαλινά. Στον Εκκλησιαστή, εκτός από το πασχάζω, απαντώνται και οι λέξεις «πασχάλιος»(αυτός που ανήκει στο Πάσχα), πασχάλιος εορτή και «Πασχαλικοί» (οι αφοσιωμένοι στη τήρηση του Πάσχα). Στην εκκλησιαστική ορολογία το εβραϊκό Πάσχα ονομάζεται Νομικόν Πάσχα ή Φάσκα και το χριστιανικό Καινόν Πάσχα (νέο Πάσχα).

Τετάρτη 28 Μαρτίου 2012

ΚΙΝΕΖΙΚΟΣ ΜΥΘΟΣ!

Κόλαση και παράδεισος
Κάποτε ένας μαθητής ρώτησε τον δάσκαλο του: «Ποια είναι η διαφορά ανάμεσα στον Παράδεισο και στην Κόλαση;» Ο δάσκαλος του απάντησε: «Πολύ μικρή, ωστόσο έχει μεγάλες συνέπειες. Έλα θα σου δείξω την Κόλαση»... Μπήκαν σε ένα δωμάτιο, όπου μια ομάδα ανθρώπων καθόταν γύρω από μια τεράστια χύτρα γεμάτη ρύζι. Όλοι όμως έμοιαζαν απελπιστικά πεινασμένοι. Ο καθένας είχε από ένα παράξενο κουτάλι που το κρατούσε από την άκρη με προσοχή κι έφτανε ως τη χύτρα, κάθε κουτάλι, όμως, είχε τόσο μακρύ χερούλι που δεν μπορούσαν να το φέρουν στο στόμα του. Η πείνα και η ταλαιπωρία ήταν φοβερή. -«Έλα» είπε μετά ο δάσκαλος. «Τώρα θα σε πάω στον Παράδεισο». Μπήκαν σε ένα άλλο δωμάτιο, πανομοιότυπο με το πρώτο, υπήρχε η ίδια χύτρα ρυζιού, οι ίδιοι άνθρωποι και τα ίδια περίεργα κουτάλια. Εκεί όμως όλοι έμοιαζαν πραγματικά ευτυχισμένοι. -«Δεν καταλαβαίνω» είπε ο μαθητής. «Γιατί εδώ είναι όλοι ευτυχισμένοι, ενώ στο άλλο δωμάτιο είναι τόσο δυστυχισμένοι, τη στιγμή που όλα είναι ίδια και πανομοιότυπα;» Ο δάσκαλος χαμογέλασε και απάντησε: «Εδώ έμαθαν να ταΐζουν ο ένας τον άλλον».