Μόνο δυο πράγματα είναι άπειρα, το σύμπαν και η ανθρώπινη βλακεία.

Μόνο δυο πράγματα είναι άπειρα, το σύμπαν και η ανθρώπινη βλακεία. Και για το πρώτο δεν είμαι σίγουρος. Με αυτά τα λίγα λόγια έβαλε και ο μεγάλος επιστήμονας και ειρηνιστής Άλμπερτ Αϊνστάιν την σφραγίδα του στην προαιώνια συζήτηση για την ανθρώπινη βλακεία. ΤαακριβήτουλόγιαστηνΑγλικήήταν: «Only two things are infinite, the universe and human stupidity, and I'm not sure about the former». Από τους αρχαιοτάτους χρόνους ο άνθρωπος είχε εντοπίσει την ανθρώπινη βλακεία και είχε επισημοποιήσει τη γνώμη της κοινωνίας με ρητά, παροιμίες, γνωμικά και παροιμειώδεις φράσεις. Μια από τις γνωστότερες ρήσεις της αρχαίας Ελληνικής είναι το σχόλιο του Πιττακού του Μυτιληναίου, από τον 7ο π.Χ. αιώνα (ενός από τους επτά σοφούς της αρχαιότητας) «Γελά ο μωρός καν τι μη γελοίον ή». Επίσης γνωστή είναι και η ρήση «Μωραίνει Κύριος ον βούλεται απολέσαι» που κάποιοι αποδίδουν στον Ευριπίδη και άλλοι στην Αγία Γραφή. Ενώ αντίθετα τα λόγια από το Ευαγγέλιο του Ματθαίου «Μακάριοι οι πτωχοί τω πνεύματι ότι αυτών εστί η βασιλεία των Ουρανών» δεν αναφέρεται στην ανοησία των ανθρώπων, αλλά σε αυτούς που δεν γεμίζουν το μυαλό τους με υπερφίαλες επιδιώξεις και αλαζονικές προοπτικές. Θα θυμηθούμε επίσης τον τίτλο από το έργο του Ευάγγελου Λεμπέση που δημοσιεύτηκε το 1941 στὴν Ἐφημερίδα τῶν Ἑλλήνων Νομικῶν και προκάλεσε θύελλα συζητήσεων, κριτικῶν καὶ έντονων ἀντιπαραθέσεων από τις στήλες του τύπου της εποχής: Ἡ Τεραστία Κοινωνικὴ Σημασία τῶν Βλακῶν ἐν τῷ Συγχρόνῳ Βίῳ. Τέλος, ο Διονύσης Χαριτόπουλος στο «Εγχειρίδιο Βλακείας» αναφέρει: Ο πολιτισμός ευνοεί τον βλάκα. Στην πρωτόγονη κατάσταση τα πράγματα ήταν απολύτως ξεκαθαρισμένα. Αυτόν που αργούσε να καταλάβει γιατί τρέχουν οι άλλοι τον είχε αρπάξει η αρκούδα. Στην εποχή μας;