ΕΣΠΕΡΙΝΟ ΕΠΑΛ ΑΓΙΩΝ ΑΝΑΡΓΥΡΩΝ: Εθελοντισμός! Τι; Θετική στάση ζωής! Γιατί...

Η συμμετοχή μου σε εθελοντικές δραστηριότητες αποτελεί θετική στάση ζωής;

Η απάντηση στο ερώτημα αυτό είναι καθαρά προσωπική. Εάν ωστόσο νιώθεις μια εσωτερική ανάγκη - παρόρμηση να παρέχεις βοήθεια στους συνανθρώπους σου και να προσπαθήσεις να βελτιώσεις τον κόσμο, χωρίς να περιμένεις κάτι ως αντάλλαγμα, τότε ίσως ο εθελοντισμός να μπορεί να καλύψει αυτή την εσωτερική σου ανάγκη. Στη σημερινή εποχή, η συνεχώς αυξανόμενη τάση δραστηριοποίησης εθελοντικών οργανώσεων, είναι αποτέλεσμα της αδυναμίας τόσο του κράτους όσο και των μηχανισμών της αγοράς, να αντιμετωπίσουν ικανοποιητικά τα ολοένα και πιο σύνθετα κοινωνικά, οικονομικά και περιβαλλοντικά προβλήματα. Έτσι οι εθελοντικές οργανώσεις ουσιαστικά δραστηριοποιούνται στην παραγωγή των «δημοσίων αγαθών». Αγαθά που το Κράτος αδυνατεί να προσφέρει σε επαρκή ποσότητα και ποιότητα, αλλά και που ο ιδιωτικός τομέας δεν επιθυμεί να προσφέρει, εφόσον τα περιθώρια κέρδους δεν είναι ικανοποιητικά. Για τον λόγο αυτό οι προνοιακές και κοινωνικές υπηρεσίες, ο πολιτισμός, το περιβάλλον κ.ά. αποτελούν τα προνομιακά εκείνα πεδία στα οποία οι εθελοντικές οργανώσεις καλούνται να δραστηριοποιηθούν Είναι γεγονός ότι το άτομο συνειδητοποιεί ότι το ίδιο αναλαμβάνει την ευθύνη για την βελτίωση της δικής του ζωής, καθώς και των συνανθρώπων του και ότι τα προβλήματα που αντιμετωπίζει δεν είναι μόνο ατομικά. Είναι, επίσης, γεγονός ότι το άτομο καθημερινά όλο και περισσότερο βιώνει ότι η ζωή του είναι σε άμεση αλληλεξάρτηση με τα άλλα μέλη της κοινωνίας, συνειδητοποιώντας ότι η ευημερία και η ευτυχία των συνανθρώπων του επηρεάζει και τη δική του προσωπική ζωή. Στο πλαίσιο, αυτό η ενεργός συμμετοχή τού πολίτη στην επίλυση ζητημάτων ευρύτερης σημασίας αποτελεί μια νέα μορφή συμμετοχής στα κοινά, αναπτύσσοντας την εθελοντική δράση σε διάφορους τομείς, με διαφοροποιημένο περιεχόμενο σε σχέση με τις παραδοσιακές μορφές φιλανθρωπίας. Η συμμετοχή σε εθελοντικές δραστηριότητες ή προγράμματα ευρύτερου κοινωνικού ενδιαφέροντος, οδηγεί τόσο το άτομο όσο και την κοινωνία των πολιτών να συμβάλλουν στην κοινωνική ανάπτυξη, στη συσσώρευση κοινωνικού κεφαλαίου, στην αύξηση της κοινωνικής εμπιστοσύνης και κατά συνέπεια στη μεγαλύτερη συνοχή της κοινωνίας.